Facebookbericht 11 december 2020

​

Een daad uit wanhoop.

In September 1943 wordt door rechercheur A. Cats van de Haagse Politie proces-verbaal opgemaakt betreft Jacob KATAN, geboren Maassluis 11 Maart 1914. Jacob Katan is goudsmid en woonachtig in de Weimarstraat 230 te Den Haag. De tenlastelegging is diefstal, vervalsing en handel in persoonsbewijzen.

Naar aanleiding van de arrestatie op 2 September 1942 van een Jood door de Dokumentatiedienst, verhoorde ik, Arie Cats, rechercheur in de Gemeente Den Haag, tevens onbezoldigde Rijksveldwachter op 3 September 1942 de verdachte voor vervalsing van drie persoonsbewijzen.

Ik heet Jacob KATAN, geboren Maassluis op 11 Maart 1914, van beroep goudsmid en ik woon in de Weimarstraat 230 te Den Haag. Ik verblijf hoofdzakelijk in Oud Leusden. Ik ben Nederlands Staatsburger. Ik ben nooit wegens een strafbaar feit in aanraking geweest met Politie of Justitie. Ik ben getrouwd met Sophia WINKEL. Uit ons huwelijk is een kind geboren (een jongen) die een jaar oud is. Op 21 september 1941 kreeg ik van de Gemeente Den Haag op mijn naam een persoonsbewijs met nummer G41/176836 overhandigd. Op dit persoonsbewijs was vanwege mijn Joodse ras een J gestempeld. In samenhang met mij ter ore gekomen geruchten betreft de transporten, en de gruwelijkheden die tegen Joden worden begaan heb ik naar een middel gezocht om als NIET-JOOD verder te leven. Als middel daartoe dacht ik er goed aan te doen, voor mij, mijn vrouw, als ook mijn moeder, in het bezit te komen van andere persoonsbewijzen waarop geen registratie van een J gestempeld waren.

Ik ben September 1942 naar de Bezemstraat gegaan, ik wist dat in deze omgeving het een en ander op straat werd verhandeld. Ik trof op straat, de datum is mij niet bekend, ’s avonds een betrouwbare man aan van ongeveer 30 jaar oud, gekleed met regenjas en muts. Ik had hem nog nooit eerder ontmoet. Een exacte beschrijving kan ik niet geven. Ik heb hem gevraagd of hij persoonsbewijzen kon leveren of dat hij iemand wist die ze kon leveren. Hij zei dat hij daar wel voor zou kunnen zorgen. Ik heb afgesproken om hem de volgende dag weer te ontmoeten op het Spui, hoek Groote Marktstraat. De volgende dag heb ik hem daadwerkelijk ’s avonds weer getroffen en een prijs afgesproken voor de koop van 3 persoonsbewijzen, een persoonsbewijs voor mijn vrouw, een voor mijzelf en een exemplaar voor mijn moeder. Ik had de keuze uit 10 persoonsbewijzen die hij in zijn bezit had. Na enig onderhandelen over de prijs heb ik fl. 350,- betaald voor 3 persoonsbewijzen. Daarna heb ik thuis de 3 persoonsbewijzen, dezelfde die U mij laat zien (ik, verbalisant laat de 3 in beslaggenomen documenten zien aan de beschuldigde) voorzien van andere foto’s die ik opgeplakt heb. Daarna heb ik met inkt en stift het ontbrekende deel van de stempel over de foto gezet om de documenten zo natuurgetrouw mogelijk te maken. Op het persoonsbewijs die ik voor mijn moeder wilde gebruiken heb ik de geboortedatum veranderd omdat dit document blijkbaar had toebehoort aan een jonge vrouw. Ik kende de oorspronkelijke eigenaren van de persoonsbewijzen niet.

Ik heb daarna een persoonsbewijs aan mijn moeder gegeven, Elisabeth van Gelderen, geboren in Maassluis 9 April 1887, weduwe van M. J. Katan. Het ander persoonsbewijs heb ik aan mijn vrouw gegeven en een exemplaar heb ik zelf behouden. Ik heb het vervalste persoonsbewijs hoofdzakelijk gebruikt om te kunnen reizen en op het persoonsbewijs en de vermeldde naam een treinabonnement gekocht. Ik weet dat mijn vrouw en moeder de vervalste persoonsbewijzen hebben gebruikt om te kunnen reizen. Alleen de angst om op transport te gaan heeft mij ertoe gedreven bovenstaand misdrijf te begaan. Ik wist dat het vervalsen en gebruiken van persoonsbewijzen strafbaar is. Ik beken 3 persoonsbewijzen gekocht, vervalst en gebruikt te hebben.

Na gelezen en bevestigd te hebben ondertekend in concept,

J. Katan.


Uit onderzoek blijkt dat de persoonsbewijzen alle drie gestolen zijn uit de kleedkamers van zwem- en badinrichting De Regentes in Den Haag. Op 12 december 1942 schrijft rechercheur Arie Cats van de Haagse Dokumentatiedienst in zijn laatste rapport dat het onderzoek wordt voortgezet naar de verkoper van de persoonsbewijzen. De familie Katan is inmiddels in Kamp Westerbork.

​

Bron: Stichting WO2 sporen

Geplaatst bij de OGS door Stichting WO2 Sporen JvZ op 7 april 2019